προπλαστάρι

το, ΝΜ

(στους Μεταβυζαντινούς αγιογράφους) είδος φουντωτού πινέλου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προπλάθω + κατάλ. -άρι (πρβλ. πλάθω: πλαστάρι)].